De korte termijn maatregelen om de koopkracht te bewaren zijn niets meer dan een pleister op de wond. Aan de daadwerkelijke inflatiekwaal wordt niets gedaan. De kortzichtigheid is hemeltergend.

Om überhaupt vooruit te kunnen kijken moet je eerst terugblikken en er wat simpele economielesjes op naslaan. Allereerst heeft de ECB jarenlang geld over de eurozone uitgestrooid. In de hoogtijdagen kwam dat neer op €200/maand per inwoner. Er is heel wat geld bijgekomen. Via banken, overheden en bedrijven kwam dat geld uiteindelijk ook bij de burgers. Het doel was dat zij dit geld uitgaven en de economie een slinger gaven. Het extra geld joeg inderdaad de economie aan, maar zorgde ook voor een waardeloze euro. Daardoor moet je nu meer betalen voor hetzelfde.

Van de huidige 13,6% inflatie komt meer dan de helft voor rekening van gestegen energieprijzen. We hebben bijvoorbeeld toegelaten dat voormalig minister Wiebes (van het debacle bij de belastingdienst en de toeslagenaffaire) de gaskraan in Groningen langzaam dichtdraaide, wetende dat de Russen wel zouden leveren. Daarmee komen we heel mooi bij de kern: prijs is het resultaat van vraag en aanbod. Er is weinig gas, maar veel vraag.

Gelijktijdig zijn er heel veel euro’s. Die combinatie is desastreus. Toch zit ook de oplossing in het prijsmechanisme. Voor wat betreft gas zou het aanbod omhoog moeten en de vraag omlaag. De prijs daalt dan vanzelf, waardoor de energielasten wel draaglijk zijn. Onze regering denkt nu dat extra geld en toeslagen voor minima in combinatie met een verlaging van het BTW-tarief een oplossing is. Dat is het niet. Je houdt daarmee de vraag naar gas in stand en de prijs onverminderd hoog. Het zou veel beter zijn om aan te sturen op een gedragsaanpassing. De kachel een graadje lager, kort douchen en vooral geld uittrekken voor verduurzaming. Dat zijn lange termijnoplossingen die leiden tot minder energieverbruik en daardoor op termijn tot lagere energieprijzen.

De overheid denk nu zeker aan de kiezer, maar handelt op korte termijnbasis voor de burger die lui en verwend is geraakt. Het echte probleem (de onbalans tussen vraag en aanbod) lost het kabinet niet op. Burgers hoeven nu hun gedrag niet aan te passen en op deze manier blijven energiekosten inderdaad onverminderd hoog.

Met vriendelijke groet,

Jim Tehupuring